-
1 ciężki
прил.• важный• глубокий• глубокомысленный• громоздкий• грубый• жесткий• жестокий• затруднительный• крепкий• крутой• лютый• медлительный• могильный• мучительный• неприятный• низкий• обременительный• опасный• резкий• серьезный• степенный• строгий• суровый• твердый• трудный• тягостный• уважительный• шероховатый* * *cięż|ki\ciężkicy, \ciężkiszy тяжёлый;\ciężki ładunek тяжёлый груз; \ciężkikie zadanie трудная задача; \ciężkika kara суровое наказание; \ciężki styl тяжёлый (тяжеловесный) стиль; człowiek \ciężki do współżycia неуживчивый человек, человек с тяжёлым характером; ● \ciężkika żałoba глубокий траур; \ciężkikie pieniądze, \ciężki grosz большие деньги; \ciężki dureń набитый дурак; \ciężki chleb, \ciężki kawałek chleba нелёгкий заработок, нелёгкий кусок хлеба
* * *ciężcy, cięższyciężkie zadanie — тру́дная зада́ча
ciężka kara — суро́вое наказа́ние
ciężki styl — тяжёлый (тяжелове́сный) стиль
- ciężkie pieniądzeczłowiek ciężki do współżycia — неужи́вчивый челове́к, челове́к с тяжёлым хара́ктером
- ciężki grosz
- ciężki dureń
- ciężki chleb
- ciężki kawałek chleba -
2 Heimsuchung
См. также в других словарях:
kara — ż IV, CMs. karze; lm D. kar «środek represyjny stosowany względem osób, które popełniły przestępstwo lub w jakikolwiek sposób naruszyły normy prawne lub obyczajowe; środek wychowawczy mający na celu hamowanie wykroczeń» Dotkliwa, ciężka,… … Słownik języka polskiego
ciężki — ciężkiżcy, ciężkiższy 1. «mający duży ciężar, dużo ważący; dający się z trudem dźwigać» Ciężki kamień, bagaż, pakunek, plecak. Ciężka zbroja. Ciężki wóz z węglem. Jesteś cięższa niż ja. ∆ Ciężki bombowiec «bombowiec przystosowany do zabierania… … Słownik języka polskiego
pokuta — ż IV, CMs. pokutakucie, blm «kara za jakieś wykroczenie; także: odbywanie tej kary; w wielu religiach: kara mająca stanowić moralne zadośćuczynienie za grzech» Pokuta za lekkomyślność, za lenistwo, za pychę. Ciężka, szczera pokuta. Odbyć pokutę.… … Słownik języka polskiego
galera — ż IV, CMs. galeraerze; lm D. galeraer 1. hist. «statek wojenny używany także do celów handlowych, z niskimi burtami, nadbudówkami na dziobie i rufie, dwoma lub trzema żaglami, poruszany jednak głównie wiosłami; używany do początków XIX w.» 2.… … Słownik języka polskiego
robota — ż IV, CMs. robotaocie; lm D. robotabót 1. «zespół czynności, akcji podejmowanych w celu wykonania, wyprodukowania, wytworzenia, dokonania czegoś; praca, działanie, działalność, robienie czegoś; robocizna» Łatwa, żmudna, niewdzięczna robota.… … Słownik języka polskiego
katorga — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. katorgardze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w carskiej Rosji: kara ciężkich robót wymierzana przestępcom politycznym i kryminalnym, połączona z zesłaniem (najczęściej na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
